(:ماه رمضونه

این دهان بستی دهانی باز شد// تا خورنده ی لقمه های راز شد

لب فروبند از طعام و از شراب// سوی خوان آسمانی کن شتاب

گر تو این انبان ز نان خالی کنی// پر ز گوهرهای اجلالی کنی

طفل جان از شیر شیطان باز کن //بعد از آنش با ملک انباز کن

چند خوردی چرب و شیرین از طعام// امتحان کن چند روزی در صیام

چند شب ها خواب را گشتی اسیر//یک شبی بیدار شو دولت بگیر
مثنوي معنوي – مولوي